‘Main Character Syndrome’ แปลกไหมที่รู้สึกว่าชีวิตตัวเอง กำลังเป็นตัวเอกของหนัง ที่มีคนจับจ้องอยู่ตลอดเวลา

เคยไหม? จินตนาการว่าเราอยู่ในภาพยนตร์สักเรื่อง มีฉากเป็นร้านกาแฟ ตัวเอกคือเราที่นั่งอยู่หน้าโน้ตบุ๊กพร้อมกับงานที่เยอะมากๆ เสยผมให้ดูว่างานยุ่งมากจริงๆ เงยหน้าขึ้นมาพักสายตาและจิบกาแฟพร้อมมองไปรอบๆ เหมือนมีกล้องกำลังถ่าย หรือผู้คนทางบ้านกำลังมองเราอยู่

พฤติกรรมแบบนี้มีชื่อเรียกว่า ‘Main Character Syndrome’ หรือ ‘Protagonist Syndrome’

ถึงแม้มันจะมีคำว่า Syndrome แต่ไม่ต้องตกใจมันไม่ใช่โรคร้ายอะไร แต่มันเป็นเพียงคำในการอธิบายพฤติกรรมพวกเราในเชิงจิตวิทยาเท่านั้นเอง (อาจจะยกเว้นบางกรณีที่เป็นหนักมาจริงๆ)

ส่วนมากจะพบใน gen-z ที่ใช้ชีวิตโดยผูกกับสื่อโซเชียลมีเดียเป็นหลัก โดย Dr. Patricia Celan ผู้เชี่ยวชาญด้านจิตเวชของแคนาดาได้อธิบายถึงลักษณะของ Main Character Syndrome ไว้ว่า เป็นความรู้สึกที่เราคิดว่าเราอยู่ในภาพยนตร์หรือหนังสือนิยายที่มีความสุนทรียศาสตร์มากๆ สักเรื่อง

พอเราคิดแบบนั้น เราจะคิดว่าทุกสิ่งที่เราทำ ทุกการขยับ ทุกการเคลื่อนไหว ถูกคนจับจ้อง มีคนจ้องมองอยู่เสมอ ถึงแม้เราจะอยู่คนเดียวก็ตาม ถ้าเราเสพติดมันมากเกินไป เราจะรู้สึกว่าทำอะไรก็ไม่ผิด เราจะรู้สึกว่าเราจะมองคุณค่าของคนอื่นน้อยลง เราจะไม่ค่อยทำอะไร เพราะเราเป็นตัวเอกของเรื่อง เรามีคุณค่า เราดีที่สุด เรื่องจะพาเราเดินทางไปสู่จุดไหนสักจุดอยู่ดี และในบางครั้งชีวิตคุณจะอยากลำบากมาก หากคิดว่าตัวเองเป็นตัวเอกอยู่ตลอดเวลา

แต่มันไม่ได้เรื่องแย่ไม่เสียทั้งหมด ‘Main Character Syndrome’ เป็นเรื่องปกติของมนุษย์ทุกคน การตกหลุมรัก และภูมิใจในการมีตัวตนของตัวเราเอง (แบบพอเหมาะ) ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเลย ความรู้สึกนี้จะทำให้คุณมั่นใจในตัวเอง กล้าทำอะไรบางอย่าง กล้าตัดสินใจ คุณอยากจะพัฒนาตัวให้ดีที่สุด ทำให้ตัวเองเก่งที่สุด และไม่ยอมให้คนรอบข้าง มาเป็นปัญหาในการดำเนินชีวิต (เพราะมองว่าคนรอบข้างเป็นเพียงตัวละครสมทบ)

โดย Tiktok เองก็มี Challenge #maincharacter ที่ให้ทุกคนมาร่วมสนุกได้โดยสวมบทบาทการเป็นตัวเอกในภาพยนตร์รูปแบบแบบต่างๆ ซึ่งมีผู้เล่นและยอดเข้าชมถึง 5.2 พันล้านครั้งเลยนะ!

ตัวอย่างคนที่ร่วม Challenge นี้อย่างเช่น User ที่ชื่อ atron.studios ที่สวมบทบาทเป็นจิตรกรที่ “บังเอิญ” แต้มสีต่างๆ ลงบนเสื้อสีขาว และ “ลืม” พู่กันไว้ข้างหู และกำลังเดินอยู่ในร้านเกี่ยวกับศิลปะเพื่อให้มีใครสักคนชวนไปร่วมงาน arts gallery

หรืออย่าง User ที่ชื่อว่า daiseygorgeous ที่สวมบทบาทว่าตัวเองกำลังเดินอยู่ภายในห้องสมุด ทุกท่าทางที่แสดงออกมาสวยงามราวกับอยู่ในหนังดีๆ สักเรื่อง และเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่งที่เธอไม่รู้จัก แต่ภาพของเขาติดอยู่ในความคิดเธอตั้งแต่นั้นมา เขาเป็นใครกันนะ?

ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่คุณจะจินตนาการถึงการเจอเนื้อคู่ในห้องสมุด การเป็นตัวเอกในร้านกาแฟ การเป็นนางเอกเอ็มวีในสวนสาธารณะ หรือจินตนาการมีกล้องจับจ้องคุณอยู่ตลอดเวลา ตราบใดที่ภาพยนตร์ชีวิตของคุณไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้แก่ตนเองและคนรอบข้าง ถ้าทำแล้วรู้สึกสุขในหัวใจก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนะ

อ้างอิง:

• Gen-Z Has a Bad Case of “Main Character Syndrome” https://bit.ly/3u2xnoB
• Medium. Why You May Need a Healthy Dose of “Main Character Syndrome” https://bit.ly/3eGXvyR