ในบางเรื่อง แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องเล็กๆ เหมือนไม่มีอะไรน่าโกรธ แต่ทำไมเราถึงได้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ นอกจากจะทำให้คนรอบตัวงุนงงและอาจทำให้บรรยากาศเสียไปด้วย แล้วตัวเราเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องโกรธขนาดนั้น
หรือที่จริงแล้วเราไม่ได้โกรธ แต่เราแค่ปกปิดความรู้สึกจริงๆ ของตัวเองกันแน่?
เมื่อเราโกรธ อาจมีอารมณ์อื่นมากมายซ่อนอยู่ภายใต้ความโกรธ การเห็นความโกรธของคนเรานั้นง่าย แต่การเห็นความรู้สึกที่ซ่อนเร้นภายใต้ความโกรธนั้นปกป้องอยู่ อาจเป็นเรื่องยาก
การโกรธจึงเป็นวิธีที่ง่าย ที่จะแสดงออกมาเพื่อปกป้องเราและความรู้สึกที่แท้จริง
โดยทั่วไปแล้วเราไม่ค่อยเต็มใจจะยอมรับถึงอารมณ์ความรู้สึกแท้จริงของตัวเองสักเท่าไหร่ ซึ่งเป็นอารมณ์ที่เราอยากหลีกเลี่ยงและไม่อยากจะแสดงออก เลือกเก็บมันไว้ในใจไม่ให้ใครรู้ว่าเรารู้สึกอย่างไรกันแน่ ทั้งความโศกเศร้า ความรู้สึกผิด ความวิตกกังวล ความกลัว ฯลฯ และผลจากการเก็บอารมณ์เหล่านั้นไม่ให้แสดงออก สุดท้ายมันก็ปะทุเป็น ’ความโกรธ’ ออกมา
แม้ว่าความรู้สึกโกรธเป็นส่วนหนึ่งของอารมณ์ แต่การคิดหาวิธีจัดการกับความโกรธเป็นเรื่องที่ดีทั้งในด้านสุขภาพกายและใจ แทนที่เราจะรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เราพูดหรือกระทำโดยขาดสติ
เมื่อเราโกรธ ให้นั่งลงและอยู่กับตัวเอง พยายามตั้งสติ ใช้ความเงียบเข้าช่วยและรับฟังด้วยความใจเย็น แทนที่จะพูดจาโผงผางไม่ดีออกไป (ใช่ มันยากมากในตอนแรก แต่จะดีขึ้นเมื่อเราทำบ่อยๆ) เมื่อพายุความโกรธลดลงแล้ว ให้ถามตัวเองว่า เราโกรธเรื่องอะไร ใช่แค่เรื่องงานที่ถูกตำหนิอย่างเดียวหรือไม่
เราทุกคนรู้สึกโกรธได้ แต่ในบางครั้งการโกรธไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น แต่มันกลับทำให้หลายอย่างแย่ลงไปอีก หากเราถอยมาจากความโกรธ ณ จุดนั้น แล้วพิจารณาดีๆ ว่านั่นใช่ความโกรธที่แท้จริงไหม เราจำเป็นต้องโกรธหรือเปล่า มันอาจจะช่วยให้เรายังสามารถรักษาคนรอบข้างให้อยู่กับเราได้อีกนาน
อ้างอิง
- healthypsych. Psychology Tools: What is Anger? A Secondary Emotion. https://bit.ly/3Dj4KJj
- The Gottman Institute. The Anger Iceberg. https://bit.ly/3qJbZFv
- GoodTherany. From Sad to Mad: How Suppressing Your Sadness Invites Anger. https://bit.ly/3NsoezW